Do Europy został sprowadzony w połowie XIX wieku przez szkockiego botanika – Roberta Fortune’a. Typowym gatunkiem kumkwatu jest Fortunella margarita. Ze względu na dużą zawartość wartości odżywczych, ten egzotyczny owoc cieszy się w Europie coraz większą popularnością.
Obecnie owoce kumkwatu uprawiane są w Chinach, Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Afryce, na Bliskim Wschodzie oraz w krajach śródziemnomorskich, przede wszystkim w Grecji.
Kumkwat to owoc wyglądem przypominający niewielką pomarańczę. Jednak w przeciwieństwie do niej, skórka kumkwatu jest miękka i cienka, a co za tym idzie – jadalna.
Właściwości i wartości odżywcze kumkwatu – którego inne nazwy to „złota pomarańcza” lub „pomarańcza karłowata”, po raz pierwszy doceniono w Chinach, skąd podchodzi.
Kumkwat zawiera cukry, węglowodany, błonnik, sole mineralne oraz niewielkie ilości potasu. Jest także bogatym źródłem witaminy C, dzięki czemu zapobiega przeziębieniom oraz infekcjom górnych dróg oddechowych. Działa stymulująco na układ odpornościowy oraz wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu. Jego spożywanie działa poza tym niezwykle orzeźwiająco.
Warto dodać, że jest owocem niskokalorycznym. 100 gramów dostarcza około 70 kalorii. Jest to istotne na przykład w trakcie odchudzania.
Kumkwat w kuchni
Owoce kumkwatu można spożywać pod różną postacią. Najczęściej je się je na surowo. Od pozostałych owoców cytrusowych, kumkwat wyróżnia się cienką, delikatną, słodką skórką, W związku z tym odpowiedź na pytanie, jak jeść kumkwat brzmi: można go jeść ze skórką bez wcześniejszego obierania.
Należy jednak pamiętać o dokładnym umyciu owocu. Kumkwat nie jest aż tak soczysty jak pozostałe cytrusy, dlatego doskonale sprawdzi się jako dodatek do sałatek, mięsa lub deserów, zarówno w świeżej postaci, jak i kandyzowanej.
Swoje zastosowanie ma również w przetwórstwie. Owoce kumkwatu nadają się do robienia marmolad, dżemów i kompotów. W Grecji popularne są alkohole wyprodukowane z kumkwatu.
W krajach śródziemnomorskich, ale również w Australii, dużą popularnością cieszą się likiery i nalewki na bazie kumkwatu. Taki napój można przygotować bez większego problemu w domu. Owoce (równocześnie używa się zazwyczaj świeżych i gotowanych wcześniej w syropie) zalewa się spirytusem i odstawia w chłodne, ciemne miejsce na przynajmniej 2 miesiące, a następnie przecedza i przelewa do butelek.
Kupując kumkwaty, należy zwrócić uwagę na to, aby nie były one poobijane ani uszkodzone. Powinny posiadać jednolitą, pomarańczową barwę oraz jędrną skórkę. W temperaturze pokojowej można je przechowywać około 5 dni, a w lodówce nawet do 3 tygodni.